Yaklaşık 160 yıldır Yukarı Pazar’da İtalyanlardan kalma pide fırınında, üçüncü nesil torun Özdinç Altındal ve amcası Zeki Altındal birlikte çalışıyordu. Bir yandan yoğurulan hamur, ölçülerek kesiliyor. Diğer yandan da fırın ısıtılarak pide yapılıyor.

Şuan lokantaların şiş pidelerini yapan pide ustaları sipariş gelirse düğün ve mevlüt pidelerini de yetiştiriyor. Dededen kalma usulle pide çıkaran Altındal ailesi, yaptıkları pidenin kendilerine özgü olduğu bilgisini verdi.

 Eleman bulmakta zorlandıklarını belirten pideci ailenin tek umudu yetişen dördüncü nesilinde yetişmemesi nedeniyle pidecili mesleği son zamanlarını yaşıyor. Dedelerinin İstiklal Savaşı’nda çamurdan fırın yapıp ekmek pişirdiğini anlatan Zeki Altındal, pideciliğin nesilden nesile geçtiğini söyledi.
Burdur’a özel nohut mayasından yapılan simitin olduğunu belirten Altındal, “Bu simit unutuldu. Türkiye’nin hiçbir yerinde yoktu bu şekilde yapan. Burdur’a özel bir tattı” dedi. Gençlerin hem okuyup hem de meslek sahibi olabileceklerini anlatan amca Altındal, bu mesleği öğrenmek isteyen gençlere harçlık vererek pideciliği öğretebileceklerini aktardı. Pideciliğin her yerde geçer bir meslek olduğunu vurgulayan Zeki Altındal, “Dünyanın neresine giderseniz gidin bu mesleği yapan aç kalmaz. Bu pideyi ben Libya’da da yapsam orda da satarım. Bu işten para kazanırız” şeklinde konuştu. Pidecilik mesleğini severek yaptığını ifade eden üçüncü nesil pideci Özdinç Altındal, eleman yetişmediği için en son bu işi yapanın kendisi olacağını anlattı. Elinden geldiği kadar dede mesleğini devam ettireceğini belirten Özdinç Altındal, “Eleman yetişmediği için yarın kimle çalışacağım bilmiyorum. Amcam da bırakınca tek başıma kalacağım. Çünkü yardım edecek eleman yok. Ata mesleğini çocuklarıma da öğretmek istedim ama olmadı. Maalesef bir değer daha kaybolacak” dedi.