Eğitimdeki başarıda: Burdur Isparta’nın önünde! Saygıdeğer okuyucular, Isparta’mızın Eğitim alanında gittikçe gerilere itildiğinin yorumunu yapmadan önce geçmişte yaşanan tarihinden kısa bir bilgilendirmede bulunmak istiyorum. 1927’lerde ikinci kez Isparta Belediye başkanlığı görevini halktan almış olan, disiplinli çalışkanlığı ile bilinen rahmetli Alaybeyzade Hakkı Bey’in memleket severliğinden küçük bir örnek vermek istiyorum. (Söz konusu sülalenin şimdi Isparta’mızda torunları mevcut. Siyasetten hiç hoşlanmazlar. Söz konusu Alaybeyzadelerin her bir bireyi önce Isparta’nın menfaati, kalkınması için tarihi süreç içinde hep çaba gösterdiklerini tarihi çizgiden izlemekteyiz. Kendi sülale soyadları adını taşıyan Demirköprü bölgesinde bir okulları var. Alaybeyoğlu İlkokulu ismiyle. Çok sayıda bu sülalenin şehir içinde hizmetleri var. Memleket Hastanesi İkinci takviye (Taş Bina, şimdi hala ayakta)) 1922 de ilk hastane ve ikinci takviye taş binanın yapımında öncülük eden Alaybeyzade hakkı Bey olur. Mevlevi Dedesi Ali Dede, Mühendis Kâzım Aydar, Mustafa Atakan, Veysel -Başdeğirmen-Ağa öncülük ettiler. (Deli Veysel unvanlı: Dere-Yenice mahalleli Un Ağası şimdiki 2022 Isparta Belediye başkanı Şükrü Başdeğirmen’ in dedesi) Henüz Belediye Başkanı olmamış Hilmi Çakmakçı (Ordu silah çakmakları eğitim öğretmeni) ile birlikte yüz beş yataklı memleket hastanesininim yapımında öncülük rolünü oynarlar. 1928’lerin Isparta Belediye Başkanı Alaybeyzade Hakkı Bey Mustafa Kemal’in başlattığı Yeni Türk Harfleri devrimini destek amacıyla Isparta da bulunan Necati Bey İlkokulu’ nda başlatmak ister. Ancak Isparta’daki medrese, mahalle mektebi sorumluları karşı çıkarlar. Bunun üzerine Alaybeyoğlu Hakkı Bey arazilerinin bulunduğu Sav köyü bölgesinde, arazileri vardır. Ortaklık anlamında ekip biçen Sav köylü ailelerinin çocuklarının Yeni Türk Alfabesi’ nin öğretilmesi düşünülür. Sav köylü aileler izin verirler. Isparta Sav köyünde 13 çocuk Yeni Türk alfabesini ilk öğrenenlerdir. İsimleri bende mevcut! Sav’da Misafir yarenler Odası olarak kullanılan iki odalı binada eğitmen, Mahalli Araştırmacı, Ün Dergisi Yazarı Ispartalı Fehmi Aksu (Kuvayı Milliye Başkan yardımcısı, Mevlevi Ali Dede Efendi’nin akrabası) eğitmen olarak görev alır. Sav köyünde henüz Yeni Türk harflerinin kabulü başlar başlamaz Sav da 13 öğrenciyi Yeni Türk Harfleri öğretilir. Sav köylülerinin okumaya çok önem verdiklerini bilen Isparta Belediye Başkanı Alaybeyzade Hakkı Bey bir ilki başlatır Isparta da. Büyük kurtarıcı Mustafa Kemal Atatürk’ ümüz harf İnkılabının ilk adımını İstanbul’da Gülhane parkında başlatır. Yani Latin alfabe ile yeni yazı dönemine girişi başlatır. Isparta merkez Sav köyümüzün eğitim-öğretim konusunda olsun diğer yeniliklerde olsun tarihi geçmişten bugüne hep öncü bir yerleşim yerimiz olduğunu bilmem biliyor muydunuz? Yüksek Öğretim Kurulu Yükseköğretime Geçişte Öğrenci Hareketliliği Raporunu geçen hafta yayınlamıştı. Isparta’mızın Türkiye genelinde başarı sırası yayınlanır. Hiçte iç açıcı değildir. Isparta’mız geçtiğimiz yıllarda (15 yıl geriye gidersek) ilk beşlerde, onlarda, yirmilerde yer alırdı. Şimdi yirmi ikinci sırada. Bunun nedenini Pandemiye falan bağlamayın! İlk yirmiyi giren vilayetlerimizde de Pandemi -salgını- vardı. Kısmen ailelerin çocuklarının günlük denetimlerinde ilgisiz kalmalarını bağlamak gerekirse de; esas Isparta’mızın eğitim-öğretim anlayışında gerilerden gelen başarısızlığın nedeni Milli Eğitimdeki sık sık değişikliklerdir demek daha doğru olur. Başarısızlığımızın asıl nedeni: İl Müdürü, yardımcılarının, okul müdürlerinin, yardımcılarının sık sık değiştirilmesidir. Tek bir öğretmen sendikasından yönetici tercihi yapılması, diğer öğretmen sendikaları öğretmenlerinin dışlandığı görüntüsü ve uygulamaları Isparta’mızın eğitim-öğretim başarısında gerilere gitmesinin nedenini olarak düşünmekteyim bir eğitimci olarak! Diğer yandan: Merkezi Milli Eğitim Bakanlığının çok başarılı öğrencilerin gittikleri Anadolu ve Fen liselerinin sayılarının artırılması, başarısız öğrencilerinde buralara girerek; başarının düşmesine neden olduklarıdır. Tabi başarı çıtasının gittikçe gerilere düşmesinin nedenlerinden birisi olarak gördüğüm velilerin çocuklarının bilgisayar, cep telefonu, diğer sosyal alanlardaki gezginliklerinin kontrol altına alınamamasıdır. Tekrar edeyim izninizle: Kısacası, ailelerin yavrularının gezginliklerini, abartılı telefon ve bilgisayar düşkünlüklerini kontrol edememeleri başka başarısızlık nedeni. Yine de Isparta’mızın diğer illere göre eğitim- öğretimde 81 artı -Kıbrıs Türk Cumhuriyeti dâhil-başarıda gerilere gitmesinin diğer nedenlerini toplumumuz mutlaka tartışmalı diyorum. Milli Eğitim sorumluları, öğretmenler, aileler geleceğimiz olan çocuklarımızın üzerinde durmalılar. Gençlerimizin on beş yıldır kaybedilmiş umutlarını, yaşamaya dair hikâyelerini geri kazandırmalıyız. Kalkınan bir Türkiye isteğini çocuklarımızın kalplerine yerleştirmenin yolları aranmalı. Yaşama karşı korkusuz, başı dik, onurlu, uygar bir Türkiye, Dünya için yavrularımızı eğitimlerinde de hata yapılmamalı.