Uzaklardan Isparta’ mıza yapılan hizmetlerin devamını basından gördükçe, okudukça çok heyecanlanıyorum. Hele hele Tarihi Kaymak Kapısı (Osmanlı döneminde yoğurt, süt, peynir pazarı) meydanının Işıl Işıl olması beni duygulandırdı. 1580’ lerde Isparta’ nın iki kapısı vardı. Birinci kapı bugünkü Halk Eğitim Merkezi’ nin bulun-duğu bölge de “Metris kapısı.” İkincisi de Kaymak Kapısı. Akşamleyin kapılar kapanırdı. Dışarıdan eşkıyaların saldırılarına maruz kalınırdı bu dönemde. Isparta Belediye Başkanı Şükrü Başdeğirmen’ in Isparta’ mıza olan hizmetleri hiç aksatılma-dan yürütülmekte. Sadece kendisini oy verenlerin değil; diğerlerinin de takdirini kazanmakta. Dünyanın, ülkemizin her yerinde hizmetler virüs nedeniyle aksarken: Isparta’ mızda ise hizmetlerin hiç aksatılmadığını görüyoruz. Allah nazardan saklasın! Elbette geçmişte hizmet etmiş saygıdeğer belediye başkanlarının Isparta için ellerinden geldiğince birşeyler yaptıkları, duvarlara koydukları taşlar hepimizin takdirindedir. Geçmişteki saygıdeğer Belediye başkanımız Mehmet Aybatılı cesaretle Isparta’ mızın imarı, peyzajı (çevre düzenlemesi alt yapıda), mesirelik, sosyal doku alanları konusundaki hizmet-leriyle; ilkleri yaşadık. “Yıkamazsınız” denilen, kullanışsız binaların yerine yapılan düzenle-melerle Isparta’ mıza kalıcı görüntülü eserler bıraktılar. Sağolsunlar! Gözlerimizden kaçmadı. Isparta’ mızın imarı konusunda kafasındakileri “cesurca” uygulaması da toplumumuzun eğit-imi, şekillenmesi, açılarından hepimizin ders almamız gereken başka bir hizmeti oldu saygı-değer Başkan Aybatılı’ nın. Rahmetli Başkan Hasan Balaman’ ın birçok hizmetinin yanında; her bir mahallede spor sahalarının oluşturlmasında öncülük ettiler. Allah rahmet eylesin!. Başkan Ziya Günaydın’ ın da ağaçlandırma hizmetini Isparta’ lı hiç unutmayacak. Gül, lavanta yanında; sokaklarımızı ıhlamur kokularıyla tanıştırdı. Şimdi de, Başkan Başdeğirmen günümüzde tamamen vatandaşımıza hizmette sadece oy verenlerin değil; oy vermeyenlerin de desteğini alan ender başkanlardan birisi oluyor. Isparta Belediyesi Kaymakkapı Meydanı düzenlemesi çalışmalarını bitirdiğinin haberlerini uzaklardan takip ettim, okudum. Bir zananların, Osmanlı’ nın: 1928’ ekadar kaymak, yoğurt-süt pazarı olan, hatıralarla dolu bu meydandaki güzelleştirme çalışmalarının bitirilerek vatandaşımızın hizmetine sokulması sevindirici oldu. Bitirilen meydana belediyemizce “200 yıllık zeytin ağacı dikildi” haberini de çok beğendik. Esasında Osmanlı dönemlerinde Isparta zeytin ağaçları yönüyle zengindi. 1895’ te Isparta Mutasarrıf valisi Hüsnü bey çok sayıda yabani zeytini aşılatarak zeytin üretilmesini sağladı. Sağladı da:Müslüman teba aşı zeytinlerden faydalanmazken; Isparta Rumları Isparta Öküz-battı bölgesinde “Gülsapuni” adıyla sabun imal ettiler 1899’ larda. Isparta gül kokan Vasilios Vogiatzoglu (Boyacıoğlu) Isparta Rum’ uyla tanıdı. Şimdi torunu Atina’da çocuk doktoru: Dr. Vogiatzoglu Vasos. Dedesi Gönen’deki tarlalardan elde ettiği afyon sütünün Amerika’ya satışından elde ettiği gelirini Çanakkale (1915) savaşkumandanlığına göndermiş. Kaymakkapı’ya dikilen tarihi zeytinin hikayesi çok fazla Isprta tarihinde. İlk Isparta’ da da zeytin ağacının fidanlarını görevli olduğu Sakız adasından getiren Isparta Mutasarrıf Valisi Celalettin Paşa (Yeniçeri ordusunun son Ağası, Komutanı) oldu. Isparta Belediye Başkanı Şükrü Başdeğirmen’ in büyük büyük dedesi. (1844) Paşa Vali Isparta’ dan evlenir. Görevli başka yerlere ataması yapılmış. Ölünce Eyüp sultan mezarlığı Yeniçeri ağaları bölümüne defnedilmiş. Başdeğirmen’in baba soyu Isparta’ da kalmış. Saygıdeğer Başdeğirmen’in oğlunun adı da bildiğim kadarıyla Celal (Celalettin’ tir) Allah uzun ömür versin! Acaba tarih tekerrür mü? Nedersiniz! 1844’ te Başkan Başdeğirmen’ in büyük büyük dedesi ilk zeytin fidanını getirerek Isparta zeytinle tanışır. Develerle kıl çuvallar içinde getirilen zeytin fidanları yine zamanımızdan 176 yıl önce beledi-ye Başkanı Şükrü Başdeğirmen’ in dedesi Isparta Valisi Celalettin Paşa halka dağıtır. Yıl 2020 Isparta Belediye Başkanı Celalettin Paşa’ nın torunu Başkan Şükrü Başdeğirmen’ de Kaymakkapı bölgesine bir tarihi zeytin ağacı dikiyor. Tarit herhalde bir “tekerrürdür” diye düşünmeye başladım inanın!