"Biz, Kuran'ı Kadir gecesinde indirdik. Kadir gecesinin ne olduğunu sen bilir misin? Kadir gecesi, bin aydan hayırlıdır. O gecede, Rablerinin izniyle melekler ve Ruh (Cebrail), her iş için iner dururlar. O gece, esenlik doludur. Tâ fecrin doğuşuna kadar." Allah(c.c), Kuran-ı Kerim'de işte bu mübarek gecenin kıymet ve faziletini böyle beyan ediyor. Âlemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber Efendimiz Hazret-i Muhammed(s.a.s): "Kim Kadir Gecesi'nde inanarak, ihlâs ile o geceyi ibadetle geçirirse, geçmiş günahları bağışlanır.", diyor. 17 Nisan pazartesini, salıya bağlayan gecede, Rabbimize yakarış için semaya kalkan ellerimizi her zamankinden daha çok açalım. Açalım ve durmaksızın dua edelim. Bin aydan hayırlı olduğu açık bir biçimde beyan edilen bu gecede; insanlık âleminin huzura kavuşması için dua edelim. İslam’ın ve inananların maruz kaldığı belalardan kurtulması için dua edelim. Ülkemizin son zamanlarda bir karabulut gibi semalarına çöken musibetlerden kurtulması için dua edelim. Rahman ve Rahim olan Allah’tan insanlığın huzuru, kardeşliği, esenliği için dua edelim. Peygamber efendimiz Hazret-i Muhammed’in(s.a.s): “Allah’ım, Sen affedicisin, affetmeyi seversin, beni de affeyle” hadisini tekrarlayarak kendisine dua edenleri geri çevirmeyen, günahları bağışlayan Allah’ın bizleri de affetmesi için dua edelim. Kendimizi sorgulayalım. Nefsimizle hesaplaşalım. İyi ve güzel davranışlarımızı artırmak kötü davranışlardan uzaklaşmak için kendimize ve Rabbimize söz verelim. Sözünüzü tutmamız, kalbimizdeki manevî kirlerin temizlenmesi için de Allah’tan yardım dileyelim. Bin aydan daha hayırlı olan Kadir Gecesi’nin siz sevgili okuyucularıma, ülkemize, milletimize, İslam âlemine, insanlık âlemine esenlik getirmesini Yüce Allah’tan diliyor; yazımı çok önceleri kaleme aldığım bir şiirimle noktalamak istiyorum. KADİR GECESİ Yükselirken kollarım semalarda duaya, Gözlerim yaşla dolu kalbimdeki rüyaya. Dalıp gitmişti engin aralanmıştı zaman, Ufuklar seferberdi İslâmlığı dolduran. Her bir ağızda tek bir Allah’ı anıyordu, Yer göğe karışmıştı, gök yerde yanıyordu. İnerken yavaş yavaş karanlık gökyüzünden, İlâhî saadetti yükselen minareden. Ellerde bir titreklik gözlerde birlik vardı, Yıldızlar karanlığı, nurlar her yanı sardı. Büyüdü seccadeler, kanatlandı gökyüzü, Onlar Yaratan için olmuştu dizi dizi. Ne ulvî bir geceydi ki o gece ya Rabbî, Kalbinin sahibini arayan yolcu gibi, Tutuşmuş yanıyordu birlik için ervâhın, Böcek, kuş, kurtla kuzu; tüm ağaçlar bi-hakkın, Zikrediyordu seni “Allahü Ekber” diye, Kadir yalnız insana değildi ki hediye… Yaratılan her zerre diyordu hep “Allah bir” O gece tüm mahlûkat getiriyordu tekbir. O gece indi Kur’an o Yüce Peygambere, O gece çıktı İslâm Allah için sefere. O gece hayallere sığmaz o denli büyük, O gece dedi Allah “İkra‘ bism-i Rabbik!” O gece pür nur ile aydınlandı kâinat, O gece gönüllerde parıldadı hakikat. O gece fanilere hem ebed hem ezeldir, O gece nice yıllık ömürlere bedeldir. O gece bin geceden daha da hayırlıdır, O gece müminlere ne sevaplar yazılır… Daha binler kerâmet, binler mucize gizli, O gece bereketli, faziletli, feyizli. Tevekkül kıl Rabbine, o gece Allâh’a koş, Zikret Yaratan’ını, inan ki gayrısı boş! Dünya uzun bir yolun kısacık bir anıdır, İman ile ibadet onun güzel yanıdır. El aç yalvar Allah’a, kabul olur her niyet, Sana kalacak odur, odur en büyük servet. Tövbe, tilâvet, zikir, günâhları eritir, En büyük kurtuluştur, bize Leyle-i Kadir.