Sırılsıklam ıslatırdı nisan yağmurları cansuyu olurdu yaşama. Kırlangıçlar kanat çırpar çamurdan evler yapardı Erikler pembe çiçekleri yeşile sarardı Karıncalar toprağı eler tamirci çırağı kapıları açardı. Al basmalı köylü kızlar gülüşürler yorgun argın çapalar omuzlarda iş bitimi uçardı Arılar sevdalı çiçeklere yol bulur tohumlar saçardı Biryandan ölümlere ağıtlar yeni doğan çığlık atardı Nisan yağmurlarında elde bayrak Önlerinde yirmibir ışık Ak boyunlu serçeler Şiirler okurdu mavigözlüye sınırları aşardı Sarı traktör karartırdı toprağı yatmazdı susuzluktan Fışkırırdı anadolum ambarlar taşardı Huyu mu değişti suyu mu nisanların umuttan mı ,öfkeden mi bayat ekmek kuyruğunda Sessiz titriyor çenesi insanların Sevgilim arılar tatsız şimdi köyün tarlaları ıssız kırlangıçlar çamursuz Boş dürümlerle üniversitelim derslerde katıksız Kararmış gökyüzü kararmış gözleri,ışığı sönmüş umarsız bir de ballı maaşlı arsız söyler konuşur da tutarsız Umudumuz sözümüz var and olsun güneş doğacak maviye Ne nisanlar yağmursuz ne kırlangıçlar çamursuz ne de arılar balsız kalmayacakçocuklar bayramsız unutmayız, yağmurda ıslanan güneşle kuruyanlarız