İki bin yirmi
Sonsuz mavilikte
Göç etti turnalar.
Gelinlik giydi ağrı, Kaçkarlar, Cudi kırmızılı
Toprak dersen susuz, çökmüş Konya’da
Sevgiler tutuklu sanki
Yalana, talana, Eşkıya’ya
Özgürlük var da.
Ağız burun gözaltında, tutuklu sokaklarda.
Gel desem olmuyor
Gelirim desem olamıyor
Bağlanmış yollar
Yaşam önümde, ayaklarım dolanıyor
Öfkem dağlarda
Umudum gelende benim
De git haydi
kibirle getirdiklerini de götür yanında
Olanlar hep senden oluyor.