Ben öğretmenim;  Düşüncelerim,  Pınar suyundan öte.  Sevgim: Hem katığım hem ekmeğim.  İlmin gergefinde ilmik ilmik  Can dokur,  Can örerim.    Ben öğretmenim;  Renkler, güzelliklerim.  Aydınlık derim, ışık derim.  Dostluk için, barış için,  Can kafesimde  Ak kanatlı  Güvercinler beslerim.    Ben öğretmenim;  Bulutlanınca gözleri Mehmet’imin,  Üzüntüsünü   Ta yüreğimde duyar  Hissederim.   Mutluluğum:  Bakışlarındadır Ayşe’min.    Ben öğretmenim;   Bulut olur,  Yağmur olurum.  Anadolu’mun  En ücra köşelerinde açan  Kır çiçeklerini  Can suyumla sular,  Umutlarımla beslerim.    Ben öğretmenim;  Çaresize çare,  Dalsıza dal olurum.  Yorulurum, kırılırım;  Ama eğilmem.  Haksızlığa, adaletsizliğe, zulme, zalime   Boyun eğmem, eğemem.  Yanlışa doğru demem, diyemem    Ben öğretmenim;  Doğruluktur, güzelliktir,  İyiliktir, erdemlerim.  İnsandır, insanlıktır  Önceliklerim.  Gül gönüllerdir hedefim.  Gecenin şerrinden korktuğu için,  Aydınlığa sevdalıdır gözlerim.    Ben öğretmenim;  Buhara’da Ahmet Yesevi,  Göynük’te Akşemsettin,  Aziziye’de Nene Hatun ,  Antep’te Şahin’dir gözlerim.  Çanakkale içinde Aynalı Çarşı,   Sivrihisar’da Taptuk Emre,  Elazığ’da Sıddıka Avar,  Kara tahta başında Mustafa Kemal’im.     Ben öğretmenim;  Çocuklarını ülkemin  Vatanları için  Milletleri için  Bağımsızlıkları için bezerim.  Dillerini  Kültürlerini  Al, beyaz renkle süslerim.    Ben öğretmenim;   Kavak ağaçları boyu,  Gülsün diye öğrencilerim;  Peygamberlik mesleğidir,   Mesleğim derim.  Bütün dertlerimi içime gömer,  Her güçlüğe göğüs gererim.    Ben öğretmenim;  Güneşe dönüktür yüzüm,  Hep ona yürür, ona koşarım.  Kalıncaya kadar,  Ayaklarımda derman  Gözümde ferim    Ben öğretmenim;  Bırakacağım bayrağı  Öğrencilerimin  İleriye hep ileriye  Taşıyacaklarından eminim.  Öğrencilerim,  Canlarım benim.  Her biri vatan toprağı kadar aziz  Can çiçeklerim.  Sizde bu inancı gördükçe  Açık gitmez gözlerim.  Ben öğretmenim.    Sevgili öğretmenim,  Sen vatan yüreğinle fedakârlığın doruklarında dolaştıkça, inanıyorum ki daha da yücelecek sana şaşı bakan bu bakar körlere de ışık olacaksın. Yarının güçlü kudretli Türkiye’si seninle hayat bulacak; ektiğin tohumlar yeşerecek, tomurcuklanan çiçekler özenli bakımın sayesinde açacaklar.   Sen körpecik dimağlara kendi benliğini öğrettikçe, sevmeyi, sevilmeyi aşıladıkça yarınlarımız daha sıcak, daha aydınlık olacaktır. Varsın bu taşlı, dikenli yollar ayakları kanatsın...  Sen, güçsüzlüğün karşısında demirden bilek; sevgide, şefkatte ana gibi yürek; vatan ve milletin bölünmez bütünlüğünde çelikten yelek; iyiliklere, doğruluklara, güzelliklere çiçeklerinle çelenk oldukça güzel Türkiye’miz geleceğe daha emin adımlarla yürüyecektir.  Senin manevî huzurunda bir kez daha saygıyla, minnetle eğiliyor; sana armağan ettiğim bir şiirimle “Öğretmenler Gününü” kutluyor; sağlık, huzur ve esenlikler diliyorum.  Bu kutsal görevi yaparken şehit olanlar ile ebedi dünyaya intikal edenlere de Allah’tan rahmet diliyorum. Ruhları şad mekânları cennet olsun.    Hadi Önal/ 23 Kasım 2024/ELAZIĞ