Anadolu da bir deyim vardır. “Güneş çarığı, çarık da ayağı sıkar diye” Burdur da gazeteler ve basın mensupları tam da böyle bir açmazın içine sürüklendi. Gazeteciler alan taramasındaki görevlerinde hiçbir kurum ve kuruluş yanında kişilerden bilgi alamazken, kurumların kendi bünyelerinde foto muhabirinden haber kaleme alan kişilerin bulunduğu sağır sultanın bile bildiği bir gerçektir. Ülke genelinde haberler gazeteciler eliyle yapılmadığı gibi her kurumun görevlendirdiği elemanlar tarafından yapılmaktadır. Basın açıklamaları kurumun başındaki kişi tarafından gazetecilere yapılmalıdır. Çünkü haberi kaleme alan gazeteci aynı zamanda açıklamaların giz haline gelen bölümlerini de sorularını hedefe doğrultarak halkın anlamasını sağlamak amacı taşımaktadır. Belli kurumlarda adeta tırpanlanmış ve paketlenmiş hale getirilen haber metinleri içi boş gerçeği yansıtmayan yazı şeklinde gazetelerin mail adreslerine gönderilmektedir. Bu uygulama da halkın doğru haber almasının önünde bir nevi sansür olarak çıkmaktadır. Bir gazeteci olarak dile getirdiğim sorunları bir arkadaşımın sıklıkla söylediği bir söz olarak bu kez de dile getirmek istiyorum. “Gazeteci ekmeği kendinden zeytin çırpan bir işçidir” habere ulaşırken fedakarlığı yine kendi imkanlarıyla yaparak halkının haber almasını sağlamaktadır. Ancak son sayfada bile yer almayacak yada gündemi sarsacak önemli bir haber olmadıkça hiçbir gazete bunun için masrafa girmez hiçbir gazeteci buna zaman ayırmaz bu nedenle bu konuda belli kurumlar gazeteler de yer almasını istedikleri çalışmaları için sınırlı şekilde bir imkan sağlamasında sanıyorum hiçbir sıkıntı yaşanmayacaktır. Burdur da gazetelere bakıldığında; “Komşu devlet Rusya da çıkan yarı resmi “Pravda” gibi haberler tekdüze çıkmaktadır. Bilgi eksikliği ve haber kalıplarına uymayan bir sürü hataların görüldüğü bilinmektedir. Bir gazetecinin haberi kaleme alması kadar yorum da yapmasının önünü kapatma girişiminin sıkıntılara yol açtığını biliyoruz. Ancak biz gazeteciler şeytanın  Avukatlığını yapmak da istemiyoruz. Örnek olarak ağaç dikme döneminde dikilen 600 ağaca tasarruf tedbirlerine rağmen 100 civarında araç ve o kadar kamu yöneticisinin hizmet aracı gitmesi gibi olmaması gereken davranışların gazeteciler tarafından fark edilmesi sayılabilir.