Devlet, en üstün hayır, en yüksek Kemal ve en yüksek saadete kendisi ile ulaşılan, kendi kendine yeten bir birliktir. Burdur’da devletin mülki amiri ve temsilcisi olan valilik makamına ulaşmak bunu becermek neden bu kadar meşakkatli bir sorundur. Giderek bunu anlamak ve çözmek zorlaşmakta çözümsüzleşmektir. Buradaki mevki sahipleri her dönemde kendi yöntemlerini talep sahiplerinin ve ulaşmak isteyenlere kendi yöntemlerini dayatmaktadır. Başkalarının ve kişilerin yaptığı hatalardan dolayı öfkelenirsek onları değil kendimizi cezalandırmış oluruz. Ben uzun yıllar gazetecilik yapmış ve imkanlarım ölçüsünde halen de yapmaya çalışan biri olarak Sayın vali Şerif Yılmaz’ın özel kaleminden randevu istemiş ve taleplerin tıpkı bir duvardan geri dönen ses dalgaları gibi geri gelmiştir. Birinci amacım ilk kez Burdur’a gelen mülki amir olan valilik de makamında kendisini ziyaret etmektir.İkinci defa randevu istemem acaba yoğunluk nedeni ile arada unutuldu mu! Düşüncesi ile talebimi tekrarlamak oldu. Üçüncü talebim tek başına benim değildi bu talebim de uzun yıllar kendisini Kayseri’den ve Kütahya da görev yapmakta iken tanıyan ve Burdur’a gelen Anadolu Kervanı programının yapımcısı Fatma İstim’in ısrarı üzerine oldu. Burada benim kaleme aldığım yazının amacı bu nedenle sızlanma veya şikayet değildir. Devletimizin en yüksek makamından en alt birimdeki kişilerine kadar söyledikleri söz devletin makamları kalıcıdır. Kişiler geçicidir denilmektedir. O halde gazeteci olarak bizler hoş geldiniz dediğimiz bir kimse için ise giderken de gönül rahatlığı ile güler yüzle kendilerini uğurlamayı yeğleriz. Allah’ın hakkı üçtür derler ama biz yine de sorun olan bu meselenin nedenini anlamak isterim. Bu çağın gereği ortak bir din ve özentiler değil insanlar arasındaki karşılıklı hoşgörü ve saygıdır.   Günümüzde olduğu gibi ben öyle istiyorum, anlayışı ile değildir. Hoşgörü, yapılan her şeyin kolayca kabul edilip onaylanması değildir. Hoşgörü, başkalarının görüşlerini anlama yeteneği ve acı bir duygu beslemeden, anlayışlı bir tartışma ve münasebet arzusudur. Bu güne kadar Burdur’da gazetecilikteki üslubum bu olmuştur. Bundan böylede bu anlayış ile devam edeceğim. Elbette ki her insan gibi duygu taşıyorum. Duygularım ve öfkelerim ile yaptığım mesleği birbirine hiçbir zaman karıştırmadım. Benim dışımda her insana yapıldığı gibi bir takım değerlendirmeler yapılabilir. Hiçbir şey insanın hayal gücü kadar hür değildir. Günümüzde zıt kutupları bir araya getirerek insanlara barışı anlatmak ve onlara saplantılarından kurtulmada yardımcı olmak ise bir erdemdir. Bir insan, ise söylediği şeylerden çok, söylemedikleri ile insanlaşır. Bu nedenle biz gazeteciler insanların bilgiye olan ihtiyaçlarını gidermek amacı ile haber peşinde koşarız. İnsanların hayatını kararmak onları yaşanılası bir dünya da esaret altına alma ve dengelerini bozma adına yapılan her hareketin karşısında yerimizi alarak sakinleştirme görevini de üstleniriz. SAYGILAR