Dünya milletleri arasında bizim gibi mizah yüklü ifadeler ile kamu hizmetleri veren başka bir ülke var mı? bilmiyorum. Geçtiğimiz günlerde enerji piyasası denetleme kurumu tarafından abonelere gönderilen elektrik faturalarındaki elektrik dağıtım berdellerini öyle bir açıkladı ki değme mizah ustalarına taş çıkartır nitelikteydi. Tarladan tezgaha üretimdeki maliyetler ile ilgilendirilerek yapılan bu açıklama inanın en cahilimizden konuyu iyi bilenine kadar herkesi katılarak gülümsemekten, gülmekten alıkoyamadı.    Türkiye Elektrik Kurumu 1970 yılında kurulduğunda başta sanat okulları elektrik bölümünü bitiren nerede ise herkesi kurum bünyesinde topladılar. İşte o dönemde bir tanıdığın vasıtası ile bende göreve başlayan biriyim.  Meslek kursunu bitirir bitirmez beni önce Ankara Gölbaşı tesislerinde işe başlattılar. Ancak benim mesleğe başlamama vesile olan Muhittin Babalıoğlu bana bir teklif de bulundu. Seni göller bölgesi işletme müdürlüğü emrine göndereyim orada çok iyi bir müdürümüz var dedi. Bende teklifi kabul ederek tayinimi istedim. Türkiye Elektrik Kurumu (TEK) ilk genel müdürü Behçet Yücel idi. Ülkenin elektrik ile donatımı yani enterkonnekte sistemi sağlayan ekibin başında olan Behçet beydi. Ama o günden bugün arasında kurum parçalandı çeşitli isimler altında ifade edilerek en sonunda özelleştirildi. Size anlatacağım esas konu elbette bu değil. Bu kuruma emek veren bu gün hayatta olmayan bir çok kişiye ülke olarak minnet duymak zorundayız. Mirasa konan değil mirası bırakanların ise bu kişiler olduğunu hiçbir zaman unutmayalım. Merhum Süleyman Demirel’in “Barajlar kralı” ismini almasına damga vuranların ayrıca bu dönemin çalışanları olduğu unutulmamalıdır. Gelelim halkımıza verilen elektrik faturalarındaki yüksek bedellerle yansıtılan dağıtım bedelli konusuna bu gerçekten çok çapraşık bir ayrıntı ama bunu kabzımal mantığı ile izah etmek bu konudaki bilgisizliğin daniskası; Bu gün dünyada bilinen Dört tür iletken vardır. Altın, Gümüş, Bakır ve Alüminyum bu iletkenler elektriğin üretildiği merkezlerden tüketiciye kadar iletimin de en az kayıpla götürülmesini sağlamaktadırlar. Ancak Altın, Gümüş ve Bakır madenlerindeki yüksek fiyat nedeniyle ekonomik olması yüzünden enerji nakil hatlarında sadece Alüminyum  iletken kullanılmaktadır. Mesafenin uzunluğuna göre hatlardaki enerji kayıpları altın ve diğer madenlerdekine göre enerji “Elektrik” kayıpları da önemli olmaktadır.   Özel sektör kurumları tarafından üretim merkezlerinden alınan elektrik müşterilerine fatura ile yansıtılırken bu kayıplar göz önüne alındığı gibi müşterinin sayacının tespit ettiği endeksler de buna ilave edilerek tüketim ücreti alınır. Yani bu kabzımal mantığı ile izah edilemez. Ancak müşteriye verilen tahakkuk faturalarında abone başına düşen miktar özel sektör kuruluşu için yüksek kar anlamına gelip gelmediği ise Enerji Bakanlığı, tarafından araştırmalıdır. Bunu çiftçi üretimi olan Pazar malı gibi izah etmek yanlıştır. Böyle gayri ciddi izah edilmemelidir